Ερώτηση 1η: Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας συγγραφέας;
Ι.Τ.: Είναι πολλοί οι συγγραφείς που εκτιμώ, θαυμάζω και ακολουθώ το έργο τους. Σχετικά πρόσφατα, ανακάλυψα και τη συγγραφέα Λουντμίλα Ουλίτσκαγια μέσα από τα τρία βιβλία της που διάβασα και πραγματικά εντυπωσιάστηκα.
Ερώτηση 2η: Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Ι.Τ.: Αν κι έχουν περάσει κάμποσα χρόνια από τότε, νομίζω ότι είχα ξεκινήσει με τον Ιούλιο Βερν, όμως το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι ότι πραγματικά ευχαριστήθηκα και το διάβασα μέσα σε μια μέρα ήταν ο Κόμης Μοντεχρήστος του Αλέξανδρου Δουμά.
Ερώτηση 3η: Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε τη συγγραφή;
Ι.Τ.: Ξεκίνησα να γράφω μάλλον από τύχη, σε μια περίοδο που έπρεπε να βρίσκομαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και δεν είχα πού και πώς να εκτονώσω τόση αδιάθετη ενέργεια, ωστόσο συνέχισα επειδή συνειδητοποίησα ότι η συγγραφή με γεμίζει και με κάνει πιο ευτυχισμένη.
Ερώτηση 4η: Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας “Η μοίρα της ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ”;
Ι.Τ.: Θα έλεγα ότι είναι ένα βιβλίο που αναδίδει το άρωμα της εποχής και των τόπων στους οποίους διαδραματίζεται η υπόθεση. Τουλάχιστον αυτή ήταν η προτεραιότητά μου γράφοντάς το∙καθώς ο αναγνώστης θα ταξιδεύει στις σελίδες του, να μπορεί αυτόματα να μεταφερθεί στην Ιθάκη και στη Νέα Υόρκη του προηγούμενου αιώνα έχοντας την αίσθηση ότι αποτελεί έναν από τους χαρακτήρες του.
Ερώτηση 5η: Η Γαλάτεια θα βιώσει την απώλεια από μικρή ηλικία. Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί να ξεπεράσει τα χτυπήματα και να προχωρήσει μπροστά;
Ι.Τ.: Εξαρτάται από τον άνθρωπο, από τι υλικό είναι φτιαγμένος, σε τι περιβάλλον έχει μεγαλώσει, αν θα έχει δίπλα του αγαπημένους δικούς του ανθρώπους να τον στηρίξουν. Πολλοί οι παράγοντες που επηρεάζουν την αντίδραση κάποιου απέναντι στην απώλεια και παρόλο που έχω διαβάσει κάπου ότι για τα μικρά παιδιά είναι ευκολότερο να τη διαχειριστούν σε σχέση με τους μεγαλύτερους…και πάλι θα πω ότι εξαρτάται.
Ερώτηση 6η: Ο έρωτας της ζωής της είναι ο Οδυσσέας. Αλλά οι Μοίρες έχουν άλλα σχέδια για αυτούς. Πιστεύετε ότι οι Μοίρες, ο Θεός, μία ανώτερη δύναμη ή το πεπρωμένο ορίζουν την πορεία μας στη ζώη μας;
Ι.Τ.: Πιστεύω πως τη μοίρα μας την ορίζουμε εμείς και μόνο εμείς με τις αποφάσεις που παίρνουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, παρόλο που ίσως να μας βόλευε δρώντας απενοχοποιητικά η ψευδαίσθηση ότι είμαστε αδύναμοι και ανίκανοι απέναντι σε ό,τι είναι γραμμένο.
Ερώτηση 7η: Η Γαλάτεια θα φύγει από την Ιθάκη της. Θα αναζητήσει την ευτυχία της στην Αμερική και στο πρόσωπο του Άγγελου μετά από την παρότρυνση της γιαγιάς της. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να βρει κάποιος την αληθινή αγάπη –σε οποιαδήποτε μορφή και αν είναι αυτή– και ευτυχία; Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;
Ι.Τ.: Νομίζω ότι η αναζήτηση της αγάπης και της ευτυχίας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και εμπεριέχει πολλή προσπάθεια και τύχη, ωστόσο έχουμε υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μας να μην παραιτηθούμε μέχρι να τα καταφέρουμε. Το σημαντικό είναι να παραμένουμε προσγειωμένοι ακόμα και όταν φτάσουμε το στόχο μας, καθώς τόσο η αγάπη όσο και η ευτυχία, όταν μας επισκέπτονται, δεν κρατούν τις περισσότερες φορές για πάντα.
Ερώτηση 8η: Η Γαλάτεια θα προδωθεί. Θεωρείτε ότι ο άνθρωπος γεννιέται προδότης, αγνώμων και κακός ή αυτά αναπτύσσονται σιγά – σιγά;
Ι.Τ.: Πιστεύω ότι όλοι μας, από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο, κουβαλάμε κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς μας που περικλείουν «τάσεις» συμπεριφοράς. Καθοριστικό παράγοντα ωστόσο παίζει το περιβάλλον στο οποίο θα μεγαλώσουμε και οι αξίες με τις οποίες θα γαλουχηθούμε.
Ερώτηση 9η: Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Ι.Τ.: Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που τόσα χρόνια δείχνουν στο έργο μου και την υπόσχεση ότι πάντα θα προσπαθώ να ανταποκρίνομαι στις προσδοκίες τους.
Ερώτηση 10η: Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το επόμενο συγγραφικό βήμα σας;
Ι.Τ.: Γράφω και διαβάζω. Διαβάζω και γράφω. Φαντάζομαι πως κάτι θα προκύψει από αυτή τη διαδικασία, όμως προς το παρόν δεν έχει πάρει συγκεκριμένη μορφή κι έτσι απολαμβάνω το ταξίδι.
Β.Δ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μου παραχωρήσατε! Εύχομαι κάθε επιτυχία και καλοτάξιδη “Η μοίρα της Πηνελόπης”!!!
Ι.Τ.: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για τις ερωτήσεις, αλλά και για τις ευχές σας.
Ιφιγένεια Τέκου: https://www.psichogios.gr/site/Authors/show/1087/ifigeneia-tekoy
“Η μοίρα της Πηνελόπης”: https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1006060/h-moira-ths-phnelophs
“Το τελευταίο φως”: https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1005411/to-teleytaio-fws
“YOLO: Ζεις μονάχα μια φορά”: https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1004121/YOLO-zeis-monaxa-mia-fora
Η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΤΕΚΟΥ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και πήρε μεταπτυχιακό τίτλο από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εργάστηκε ως διοικητική υπάλληλος για αρκετά χρόνια σε πολυεθνικές εταιρείες, ενώ πλέον κάνει μεταφράσεις και παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήμα της ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΩΣ και Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ, καθώς και το βιβλίο της για εφήβους YOLO – ΖΕΙΣ ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.
(2019) Η μοίρα της Πηνελόπης, Ψυχογιός
(2018) Απόντες στα όνειρα, Εκδόσεις Βακχικόν
(2018) Το τελευταίο φως, Ψυχογιός
(2017) YOLO: Ζεις μονάχα μια φορά, Ψυχογιός
(2016) Να ονειρευτώ ξανά, Διόπτρα
(2015) Αγάπα το ή παράτα το, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2015) Θάλασσες μας χώρισαν, Διόπτρα
(2014) Μνήμες χαμένες στην άμμο, Κέδρος
Η μοίρα της Πηνελόπης
Οι συγχωριανοί της την αποκαλούσαν «η εγγονή της μάγισσας», ο παπάς τη βάπτισε Γαλάτεια και οι Μοίρες είχαν άλλο όνομα ορισμένο για αυτήν. Μονάχα ως Πηνελόπη ήταν γραφτό να ζήσει στο πλευρό του αγαπημένου της Οδυσσέα και κοντά του να βρει την ευτυχία, διαφορετικά ο έρωτάς τους θα ήταν για πάντα καταραμένος.
Μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, η Γαλάτεια αναγκάστηκε να αφήσει πίσω της την Ιθάκη και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στην Αμερική ως σύζυγος του καλόκαρδου μα αινιγματικού Άγγελου. Η οικονομική του κατάσταση και η γενναιοδωρία του της επέτρεψαν να βοηθήσει τους φτωχούς και τους αρρώστους -συχνά με αυταπάρνηση- όπως ακριβώς την είχε διδάξει η γιαγιά της. Ο Οδυσσέας, από την άλλη, γνώρισε τη φρίκη του πολέμου παλεύοντας καθημερινά με τη συνείδησή του. Σημαντικά ιστορικά γεγονότα σημάδεψαν στις αρχές του εικοστού αιώνα την Ελλάδα αλλά και ολόκληρο τον κόσμο, γκρεμίζοντας τόσο στη Γαλάτεια όσο και στον Οδυσσέα κάθε ελπίδα για επιστροφή στο νησί. Τίποτα όμως δεν μπορεί να εναντιωθεί στο μεγαλείο της αληθινής αγάπης, ούτε καν οι Μοίρες.
Μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι αληθινή. Ένας ανεπανάληπτος έρωτας που μάχεται με θεούς και δαίμονες για να νικήσει.
Το τελευταίο φως
Μια αναπάντεχη κληρονομιά, μια φωτογραφία και ένα κλειδί θα οδηγήσουν τη Μαρίνα και την κόρη της σε έναν πύργο στη Μάνη. Από τη στιγμή που μετακομίζουν εκεί συμβαίνουν διάφορα τρομακτικά και ανεξήγητα περιστατικά. Ποιο διαταραγμένο μυαλό κρύβεται στις σκιές;
Στην προσπάθειά της να βρει μια άκρη, η Μαρίνα έρχεται αντιμέτωπη με αλήθειες από το παρελθόν... τότε που δυο κορίτσια, η Σεμέλη και η Ισμήνη, έκαναν μια επώδυνη συμφωνία.
Με αφετηρία την όμορφη Μάνη της δεκαετίας του ’70, οι ήρωες περνούν από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Λονδίνο και την Κένυα. Ζωές που έχουν σφραγιστεί με ανομολόγητες επιθυμίες και καταλήγουν σε πράξεις με τραγικές συνέπειες. Μοναδικό αντίβαρο, η αγάπη, η αδιασάλευτη αλήθεια.
Θα υπάρξει συγχώρεση προτού οι ενοχές σβήσουν με ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΩΣ;
YOLO: Ζεις μονάχα μια φορά
Η δεκαεξάχρονη Αλεξάνδρα ήθελε από μικρή να γίνει μπαλαρίνα, όμως η μοίρα ανέτρεψε όλα τα όνειρά της με τρόπο τραγικό.
Η Εριφύλη υποφέρει από αϋπνίες, γουστάρει τη γαλλική κουλτούρα, γουστάρει να τραγουδάει, να ξεδίνει στην πυγμαχία, να βλέπει τα αστέρια με το τηλεσκόπιό της.
Ο Ορέστης κουβαλάει τα δικά του βάρη, από τα οποία βρίσκει διέξοδο στα φιλαράκια, στο μουσικό γκρουπάκι που έχει φτιάξει μαζί τους και στα όνειρα που μοιράζεται με την Εριφύλη.
Ο Χρήστος είναι μέλος των Υοlo. Παίζει ντραμς παλεύοντας να ξεχάσει την οικονομική κρίση που έχει χτυπήσει την οικογένειά του, αλλά και να αποδείξει στην Αλεξάνδρα ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα «πράσινο μαλλί» και ότι τη θέλει ακριβώς όπως είναι.
Δε σταματάνε να κάνουν όνειρα και μπαίνουν στη μάχη κάθε φορά που η ζωή τούς προκαλεί με ό,τι πολεμοφόδια τους βρίσκονται... ΤΟΥΣ ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ, ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΑΔΑ ΤΟΥΣ, γιατί ξέρουν πως ζεις μονάχα μια φορά, κι ας έλεγε άλλα ο Τζέιμς Μποντ στην ταινία του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου