ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ "ΤΟ ΝΕΡΟΠΙΣΤΟΛΟ" Πέτρος Βουνισέας

ΤΟ ΝΕΡΟΠΙΣΤΟΛΟ

11.00€

Συγγραφέας: ΒΟΥΝΙΣΕΑΣ, ΠΕΤΡΟΣ

Έτος έκδοσης: 2018

ISBN: 978-960-04-4939-6

ΣΕΛ.: 184

Σχήμα: 14 Χ 20,6

Βάρος: 214.00 γραμ.

Μαλακό εξώφυλλο

Τρία παιδιά που γερνάνε πιο γρήγορα από τα υπόλοιπα, αλλά νομίζουν πως αυτό ισχύει για όλους, μια και τους έχουν πει ότι τα παιδιά που βλέπουν στην τηλεόραση είναι ηθοποιοί και τους ηθοποιούς τους μακιγιάρουν. Ο Κρος, ο Έρος και ο Όμα πηγαίνουν σε ένα σχολείο με παιδιά που έχουν την ίδια πάθηση με αυτούς, το σχολικό τους έχει φιμέ τζάμια, ο κόσμος μοιάζει να έχει κλείσει τα φώτα γύρω τους για να μην μπορούν να δουν την αλήθεια.

Ταυτόχρονα, σε κάποιο παράλληλο σύμπαν, βρίσκονται οι Σταρ, πλάσματα σπουδαία που δεν πουλάνε σταριλίκι γιατί είναι γνήσιοι Σταρ, φτιαγμένοι από αστρόσκονη, αυτόφωτοι και ολόλαμπροι εκτοξεύουν ενέργεια και λάμψη ο ένας στον άλλο παίζοντας, γιατί αυτό κάνουν, παίζουν όλη την ώρα, Σταρ είναι, ό,τι γουστάρουν θα κάνουν.

Από τη μία μεριά είναι ο κόσμος μας, ο κόσμος των μακιγιαρισμένων παιδιών-ηθοποιών και των σβηστών λαμπτήρων χαμηλής τάσης, και από την άλλη ο εκτυφλωτικός κόσμος των Σταρ, που, αν και Σταρ, δεν μακιγιάρονται και δεν χρειάζονται ξένα φώτα για να λάμψουν.

Δύο κόσμοι φαινομενικά αταίριαστοι, ξένοι, απροσμέτρητα μακρινοί. Αλήθεια, τι θα γινόταν αν αυτοί οι δύο παράλληλοι κόσμοι τέμνονταν για μία και μόνο στιγμή;

Ο Πέτρος Βουνισέας γεννήθηκε στις αρχές ενός καλοκαιριού. Αγαπά τον καυτό ήλιο, τους κρύους καφέδες και τις παγωμένες μπίρες. Ο Μερσώ – «σήμερα πέθανε η μαμά, μπορεί και χθες, δεν ξέρω» –, ο Αλμπέρ Καμί δηλαδή («ξένος εγώ, ξένος πολύ», που λέει κι ο Καβάφης), και ο Ερίκ Καντονά είναι χαραγμένοι στο μπράτσο του, ο Γαλλοαλγερινός και ο Μαρσεγιέζος, ο πρώτος γιατί ύψωνε ανάστημα απέναντι στη ματαιότητα της ύπαρξης και ο άλλος γιατί απλώς ύψωνε τον γιακά του μαζί με τα φρύδια του, αδιαφορώντας για το υποτιθέμενο βάρος των πραγμάτων.

Είναι σαράντα τεσσάρων ετών, ιστοριοπλάστης, αγαπά την Κατερίνα του, τη Σώτη του και τη Σιλβούλα του, και μοναδικός του σκοπός είναι η διαύγεια, η απόλυτη έλλειψη σκέψεων και αμφιβολιών, που θα του επιτρέψει να είναι όσο περισσότερο γίνεται ό,τι είναι και το ίδιο το σύμπαν: μια απεριόριστη δυνατότητα.