Κεντρική ηρωίδα είναι η Αννέτα με κάποιες όμορφες πινελιές από τη νονά της. Επίσης μέσα στην ιστορία βλέπουμε και την ιστορία του Βασίλη, ενός παιδιού που “βασανίζει” την Αννέτα, μέχρι να την γνωρίσει και να δει την ομορφιά της ψυχής της. Ο Βασίλης θα γίνει φίλος με την Αννέτα και θα δούμε την πορεία της φιλίας τους βήμα – βήμα, χρόνο με τον χρόνο. Η γραφή του βιβλίου βρίσκεται σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση χωρίς να κουράζει.
Η Αννέτα είναι ένα μικρό, μαύρο, ευγενικό, καλοσυνάτο και γλυκό κοριτσάκι που υιοθετήθηκε από ένα ζευγάρι Ελλήνων. Θα μου πείτε που είναι το κακό; Μα και φυσικά πουθενά. Απεναντίας είναι πολύ γλυκό και τρυφερό. Μόνο που για κάποιους ανθρώπους αυτό είναι “άσχημο” και εκτός ορίων. Το γιατί το γνωρίζουν αυτοί μόνο. Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι δεν μένουμε στο χρώμα, τη φυλή ή τον τόπο καταγωγής ενός παιδιού. Το όλο θέμα αναλύεται μέσα από τα μάτια ενός παιδιού χωρίς να γίνεται μελό ή γλαφυρό. Το μήνυμα που θέλει να περάσει η συγγράφεας μέσω του βιβλίου της είναι ξεκάθαρο. Οφείλουμε όλοι μας να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα και να αγκαλιάζουμε κάθε άνθρωπο που θα βρεθεί στο δρόμο μας με την ίδια αγάπη, την οποία περικλείουμε και τα δικά μας άτομα. Ο ρατσισμός και ο σχολικός εκφοβισμός πρέπει να εκλείψει και ας είμαστε εμείς οι μεγαλύτεροι αρωγοί αυτής της προσπάθειας. Το κοινό που απευθύνεται είναι κυρίως το εφηβικό αλλά κατά τη γνώμη μου πρέπει να διαβαστεί από όλους μας για να δούμε πως βιώνει ένα παιδί αυτή την κατάσταση και να αναλογιστούμε εάν θα μας άρεσε στη θέση αυτού του κοριτσιού να βρεθεί κάποια στιγμή το δικό μας παιδί. Πέραν όμως του ρατσισμού και του bullying ένα ακόμα θέμα που θίγεται όμορφα είναι αυτό των σχέσεων μεταξύ των γονέων ακόμα και αν αυτοί είναι χωρισμένοι και ο τρόπος που θα πρέπει να δείξουμε στο παιδί μας πως δεν ευθύνεται αυτό για τον χωρισμό των γονιών του. Ο ψυχισμός των παιδιών αρκετές φορές δημιουργούν στο παιδί ένα σύμπλεγμα ευθυνών σε πράγματα που δεν φέρει οποιαδήποτε ευθύνη. Το “Που ανήκω επιτέλους” είναι ίσως το πιο σημαντικό βιβλίο εφηβικής λογοτεχνίας για τα συγκεκριμένα θέματα που θίγονται. Ο χειρισμός της συγγραφέως είναι εύστοχος και πιστεύω πως αγγίζει την τελειότητα. Οι χαρακτήρες τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων έχουν σκιαγραφηθεί με τον πλέον βαθυστόχαστο τρόπο που δεν αφήνει κενά. Πιστεύω πως κανένας έφηβος δε θα βαρεθεί διαβάζοντάς το. Απεναντίας θα το λατρέψει και θα γίνει το αγαπημένο του βιβλίο. Σίγουρα είναι ένα μοναδικό δώρο για κάθε παιδί αυτής της ηλικίας και ένα ιδιαίτερο συγγραφικό ανάγνωσμα κάθε ενήλικα με σκοπό να γίνει καλύτερος άνθρωπος και συνάνθρωπος!
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου