Κριτική Βιβλίου “Η αυλή των ονείρων” της Έλσης Τσουκαράκη

Μετά από πολλά χρόνια ο Μάνθος θα πληροφορηθεί πως είναι πατέρας όχι ενός αλλά διδύμων, ενός κοριτσιού και ενός αγοριού που φέρουν τα ονόματα Άρτεμη και Φούβος αντίστοιχα. Η μητέρα τους δεν ενημέρωσε ποτέ τον πρώην σύντροφό της ότι κυοφορεί ή έχει αποκτήσει παιδιά μαζί του. Όμως η τραγική μοίρα θα της ανατρέψει τη ζωή όταν θα πληροφορηθεί πως πάσχει από καρκίνο. Αυτό θα την ωθήσει να μιλήσει στα παιδιά της με κάθε λεπτομέρεια για τον πατέρα τους, τη χώρα καταγωγής τους και να γνωρίσουν τη δεύτερη γλώσσα τους.
Ο Μάνθος όταν θα μάθει προ τετελεσμένων τα γεγονότα θα προσπαθήσει να συνηθίσει και αντιμετωπίσει τη νέα ιδέα και τη νέα ζωή που του επιφυλάσει η μοίρα. Άραγε θα καταφέρει να τιθασεύσει την τόσο ίδια σε χαρακτήρα κόρη του; Θα καταφέρει να αγαπήσει αυτά τα παιδιά και να κάνει και τα ίδια να τον αγαπήσουν;
Βέβαια δεν είναι μόνο αυτό που θα χρειαστεί να διαχειριστεί ο ίδιος αλλά και την επανεμφάνιση στη ζωή του του μεγάλου του έρωτα που ακούει στο όνομα Ναταλία, η οποία τον πλήγωσε πολύ και τον εγκατέλειψε χωρίς εξηγήσεις λίγο καιρό πριν ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας.
Διαβάζοντας το βιβλίο σιγά – σιγά αποκαλύπτονται κομμάτια της ζωής του Μάνθου, ενός ανέμελου σαραντάρη και κάτι. Θα καταφέρει ο κεντρικός μας ήρωας να ανταπεξέλθει στις νέες εξελίξεις της ζωής του; Θα γίνει ο γονιός που τόσο χρειάζονται τα παιδιά του να έχουν δίπλα του;
Ο διάλογος που με συγκίνησε και μου έμεινε είναι: “Τι μπορώ να προσφέρω σε αυτά τα παιδιά, μάνα; Ένας κοινός, αγράμματος άνθρωπος είμαι”... “Αγάπη, γιε μου! Μπόλικη αγάπη! Μια ανοιχτή πατρική αγκαλιά, πλημμυρισμένη στην αγάπη και μη φοβάσαι τίποτα!”
Η Έλση Τσουκαράκη έρχεται με ένα ακόμα βιβλίο που θα συναρπάσει τους αναγνώστες της. Μία ιστορία που θα μπορούσε να είναι αληθινή και από ένα άτομο της διπλανής μας πόρτας. Μέσα από το μυθιστόρημα μας διδάσκει αξίες σημαντικές όπως η αγάπη, η στοργή, η αποδοχή, η συμπαράσταση, η φιλία και έρχεται να μας δείξει κατά πρόσωπο τις έννοιες των λέξεων πίστη και απιστία, δόσιμο και προδοσία. Εξαιρετική πένα που δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο κανέναν, κατά την ταπεινή μου άποψη. Και μόνο για τα μηνύματα αξίζει να διαβαστεί. Επίσης θεωρώ πως είναι και ένας οδηγός για να κατανοήσουμε τον αντρικό ψυχισμό. Αξίζει πραγματικά και θα ήταν κρίμα να μη διαβαστεί από όλους μας.




Βασιλική Διαμάντη