Οστανδη 1936, ο χωροχρόνος που συναντήθηκαν οι δυο αυτοί σημαντικοί Εβραίοι συγγραφείς, αυτοεξόριστοι, μετά την άνοδο του ναζισμού κ τις θλιβερές αλλαγές σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μία φιλία μακροχρόνια, άρρηκτη, αδελφική που ως τότε στηριζόταν κυρίως στην αλληλογραφία αποκτά "σάρκα και οστα". Ο δημοσιογράφος συγγραφέας Βαιντερμαν, μετά από ενδελεχή έρευνα, μας παρουσιάζει με γλώσσα απλή αλλά γλαφυρή, με ύφος μελαγχολικό και νοσταλγικό την παρούσα κατάσταση του Ροτ κ του Τσβαιχ. Ο πρώτος, αλκοολικός, άρρωστος, πένης, αφανής ακόμα συγγραφέας στηρίζεται οικονομικά αποκλειστικά στον Στέφαν Τσβαιχ και ο δεύτερος, αναγνωρισμένος δημιουργός, πλούσιος, κοσμοπολίτης. Στο παραθαλάσσιο αυτό θέρετρο του Βελγιου, το καλοκαίρι του 1936, οι δυο εγκάρδιοι φίλοι, μοιράζονται τις ανησυχίες τους, νοσταλγούν το αλλοτινο αυστριακό μεγαλείο, συγγράφουν από κοινού ...και δεν είναι μόνοι. Περιτριγυρίζονται από σημαντικούς επίσης συγγραφείς, εκδότες, διανοουμένους, συχναζοντας ολημερίς σε μπιστρο καφέ αγναντευοντας τη θάλασσα και συζητώντας τα δρώμενα της κοσμοϊστορικής περιόδου που διανύουν. Ο Τσβαιχ καταφεύγει στην Οστανδη μετά την απαγόρευση της κυκλοφορίας των βιβλίων του έχοντας στο ενεργητικό του έναν γάμο κορεσμένο, σχεδόν διαλυμένο με την γραμματέα και τωρινή ερωμένη του. Ο Ροτ μόνος και ανήμπορος γνωρίζει στην Οστανδη τον έρωτα στο πρόσωπο μιας αυτοεξόριστης επίσης καλλιτέχνιδος. Μεχρι το τέλος του καλοκαιριού, οπότε οι δρόμοι τους χωρίζουν. Οδεύουν και οι δύο προς το θάνατο τους....
Ένα εξαιρετικό έργο που ξεφεύγει από τα όρια της βιογραφίας, πλημμυρίζει τον αναγνώστη ευγενή γλυκά συναισθήματα. Μία διάχυτη μελαγχολία πλανάται σε όλο το κείμενο, νοσταλγία για τον χαμένο παράδεισο...Αυτόν που εξαφάνισε ο Ναζισμός.
Χρύσα Μπαντούνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου