Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2018

Κριτική Βιβλίου “Il Ciclo della Calamità” της Λένας Κικίδου

Η ιστορία τοποθετείται στο Σαν Φρανσίσκο του 1905 και 1906. Μία γυναίκα “εισβάλλει” σε ένα ακατοίκητο σπίτι. Μαζί της έχει ένα μικρό αγόρι. Γείτονάς της είναι ένας φιλήσυχος άντρας.
Η ιστορία εξελίσσεται εκείνη την εποχή. Μόνες “παρεμβολές” είναι κάποιες χρονικές περίοδοι που κάνουν την εμφάνισή τους σε διάσπαρτα σημεία της ιστορίας. Πρώτη εποχή είναι το 1344 έως το 1347. Μετά πηγαίνουμε στο 1666, μετά στο 1780 και καταλήγουμε στο 1888.
Τι το ιδιαίτερο έχουν αυτές οι χρονολογίες; Τι καταστροφές έχουν συντελεστεί εκείνες τις περιόδους; Τι είναι αυτό που συνδέει τον Άντρα και τη Γυναίκα; Τι αντίκτυπο είχε στις απαρχές του 20ου αιώνα να εμφανιστεί μία γυναίκα με ένα παιδί στην αγκαλιά της σε μία πόλη; Κατά πόσο ο φανατισμός έλεγχε τον κοινωνικό περίγυρο; Υπάρχουν κατάρες; Μπορούν να καταδυναστεύσουν δύο ανθρώπινες ζωές;
Αυτά και άλλα πολλά θα απαντηθούν διαβάζοντας το συγκεκριμένο ανάγνωσμα. Κεντρικοί άξονες της ιστορίας είναι η βία, η παιδική κακοποίηση, η σεξουαλική και σωματική κακοποίηση, η θέση της γυναίκας, ο θρησκευτικός φανατισμός, ο λιθοβολισμός των “ενάρετων” και “αναμάρτητων” ανθρώπων και η μοίρα ή το πεπρωμένο, αναλόγως πως θέλει να το ονομάσει ο καθένας.
Η γραφή της συγγραφέως είναι μεστή, χωρίς φανφάρες, λιτή, περιεκτική αλλά με πλούσιο λεξιλόγιο. Κατάφερε να με ταξιδέψει στον χωροχρόνο και να μεταβώ σε μία εποχή και σε μία περιοχή πολύ μακρινές μου. Οι συνθήκες ζωής στο Σαν Φρανσίσκο του 1905 είναι ολοφάνερες καθώς και οι συμπεριφορές και οι ηθικές αξίες των ανθρώπων, το ντύσιμό τους, οι δυσκολίες επιβίωσης, ο “σφετερισμός” των αξιωμάτων που κατείχαν κάποιοι και με βάση αυτά καταδυνάστευαν και ενεργούσαν σαν “θεοί” κατά των υπολοίπων.
Υπέρ το δέον, λοιπόν, έπρατταν όλοι χωρίς να αφήσουν το περιθώριο να εξελιχθεί μία πρέπουσα συζήτηση. Εκείνα τα χρόνια, οι συζητήσεις ήταν ψιλά γράμματα. Οι αποφάσεις έβγαιναν χωρίς να μπουν στη διαδικασία να σκεφτούν. Αν κάτι θεωρούσαν σωστό έπρεπε να το κάνουν, ακόμα και αν αυτό σήμαινε τον θάνατο ενός συνανθρώπου τους.
Αναμφισβήτητα, το συγκεκριμένο πόνημα θα το αγαπήσουν όσοι αναζητούν κάτι διαφορετικό. Η μελαγχολική γραφή της συγγραφέως, Λένα Κικίδου, και ο ουσιαστικός της λόγος κάνουν αυτό το δημιούργημα ιδιαίτερο και αγαπημένο!






Βασιλική Διαμάντη
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου