"Με μολύβι φαμπερ νούμερο δύο" Άλκη Ζεη
Μόλις τελείωσα το βιβλίο της Άλκης Ζέη Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο ένα
βιβλίο τρυφερό,αληθινό,νοσταλγικό γραμμένο με την όμορφη γνωστή γραφή
της Άλκης χωρίς περιττές αναλύσεις και ανούσιες λεπτομέρειες.Περιγράφει
τη ζωή της συγγραφέως από τη γέννησή της μέχρι το γάμο της το 1945
έχοντας πιστή συνοδοιπόρο στο μονοπάτι της ζωής την αδελφή της τη
Λενούλα.Είναι γεμάτο με φωτογραφίες και διαβάζεται πολύ γρήγορα,δε σε
κουράζει στιγμή και μέχρι την τελευταία σελίδα έχεις την περιέργεια
να δεις ποιοι άλλοι ενδιαφέροντες άνθρωποι θα περάσουν από τη ζωή της
καθώς και τα καλλιτεχνικά τεκταινόμενα της εποχής.Νιώθω σα να γύρισα
πίσω στα παιδικά μου χρόνια διαβάζοντάς το,έπιανα πολλές φορές τον εαυτό
μου να χαμογελά,ταυτίστηκα σε κάποια σημεία με τους προβληματισμούς της
μικρής Άλκης(Κουτοκούλι),παρακολούθησα όλα τα όνειρά της,πώς ξεκίνησε
να γράφει γράμματα στο μαρμάρινο τραπέζι της κουζίνας με μολύβι
φάμπερ,τις απογοητεύσεις,τις ταλαιπωρίες της στην Κατοχή,τις διεξόδους
της και στενοχωρήθηκα πολύ όταν διάβασα τη λέξη τέλος.Αναφέρει ότι
περιγράφει άλλα κομμάτια από την μετέπειτα ζωής της στην Αρραβωνιαστικά
του Αχιλλέα και θα ήθελα να ρωτήσω αν το συγκεκριμένο βιβλίο είναι σαν
αυτό,δηλαδή βιογραφία ή μυθιστόρημα που απλά έχει επηρεαστεί από τη ζωή
της με φανταστικούς ήρωες;Το βιβλίο σας το προτείνω,ήταν ένα πολύ
όμορφο,γλυκό,νοσταλγικό ταξίδι και το κυριότερο ανήκει στα βιβλία που θα
θυμάμαι όσα χρόνια κι αν περάσουν.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΠΗΣ ΔΙΑΒΟΛΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου