"Η αλήθεια δεν λυτρώνει πάντα" Δέσποινα Μαράντου προτείνει η Διαβολάκη Πόπη

"Η αλήθεια δεν λυτρώνει πάντα" Δέσποινα Μαράντου

Συνήθως μόλις ολοκληρώνω την ανάγνωση ενός βιβλίου κλείνω τα μάτια και αφήνομαι χαλαρή να εμφανιστεί μπροστά μου μία λέξη,ένα συναίσθημα κάτι που να φανερώνει την αίσθηση που μου άφησε το βιβλίο.Το ίδιο έκανα και με το βιβλίο της Δέσποινας Μαράντου"Η αλήθεια δεν λυτρώνει πάντα" κι αμέσως εμφανίστηκε μπροστά μου η λέξη ΕΡΩΤΑΣ ενώ ένα χαμόγελο χαράκτηκε στα χείλη μου.Ναι το ερωτεύτηκα αυτό το βιβλίο και μαζί και τον πρωταγωνιστή τον Γιωργή!Είναι ένα βιβλίο ευκολοδιάβαστο,ανάλαφρο,ρομαντικό που περιγράφει μία δυνατή ιστορία αγάπης,σαν αυτές που όλοι θα θέλαμε να ζήσουμε.Ένα πάθος τόσο ισχυρό και φλογερό που γίνεται φωτιά και καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του αλλά ταυτόχρονα έχει και μία αγνότητα,μία αυθεντικότητα που σε συγκινεί βαθιά.Το βιβλίο είναι 830 σελίδες και δεν κουράστηκα στιγμή,δε δυσανασχέτησα αντίθετα θα ήθελα να μπορούσα μάθω και τη συνέχεια,να παρακολουθούσα τη ζωή τους στο πέρασμα των χρόνων.Ναι θεωρώ ότι καμία σελίδα δεν ήταν περιττή γιατί η συγγραφέας ήθελε να μας σκιαγραφήσει το χαρακτήρα,την ψυχοσύνθεση των ηρώων και να μας κάνει να ταυτιστούμε μαζί τους κι αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο αν τους παρακολουθούσαμε σε διάφορες πτυχές της ζωής τους και βλέπαμε τις αντιδράσεις τους σε διάφορα σημαντικά περιστατικά.Η ανασφαλής Νεφέλη με τα παραπανίσια κιλά που είχε ως έφηβη, μεγαλωμένη από μία μητέρα που της έκοβε τα φτερά και την είχε κάνει ενοχική συναντά το Γιωργή έναν δυναμικό,όμορφο,πλούσιο άντρα που έχει μάθει να παίρνει πάντα ό,τι θέλει και να μην του αντιστέκεται κανείς έχοντας όμως κι αυτός τις δικές του πληγές που είχαν καλυφθεί με τη μάσκα της δυστροπίας και του κακότροπου χαρακτήρα του.Η ένωση των δύο νέων έφερε την έκρηξη και τους είδαμε βήμα βήμα να ενηλικιώνονται και να ωριμάζουν.Όμως αρκεί μόνο η αγάπη για να είναι δύο άνθρωποι μαζί;Μπορεί ένας έρωτας τέτοιας έντασης να κρατήσει ή κάποια στιγμή θα εξανεμιστεί;Αυτό θα το ανακαλύψετε μόνοι σας!Αν σας αρέσουν τα αισθηματικά βιβλία που αναφέρονται στη σύγχρονη εποχή,γραμμένα με απλό,απέριττο τρόπο που μεταδίδουν έντονα συναισθήματα και η γραφή είναι τόσο παραστατική που νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μία γωνιά και παρακολουθείς τους ήρωες τότε αυτό το βιβλίο δεν πρέπει να το χάσετε.Αν πάλι δε σας αρέσουν τέτοιου είδους βιβλία αναζητήστε κάτι άλλο,σας το λέω για να ξέρουμε τι διαβάζουμε και τι περιμένουμε!Για μένα είναι από τα πιο δυνατά αισθηματικά βιβλία της σύγχρονης λογοτεχνίας που έχω διαβάσει και αυτό τον έρωτα δε θα τον ξεχάσω ποτέ(δεν είμαι καθόλου υπερβολική)!!Και χρειάζονται και τέτοια βιβλία για να ξεφεύγουμε από τη μουντή καθημερινότητα,βιβλία που μας κάνουν να ονειρευόμαστε και να γυρίζουμε χρόνια πίσω σε πιο ανέμελες,αθώες εποχές μας χωρίς προβληματισμούς emoticon smile
*Y.Γ Ένα μικρό ελαττωματάκι θα αναφέρω γιατί πρέπει να τα λέμε και τα αρνητικά,θα ήθελα να ήταν λίγο πιο προσεγμένη η επιμέλεια εντόπισα αρκετά λαθάκια συντακτικά/ορθογραφικά.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΠΗΣ ΔΙΑΒΟΛΑΚΗ