"Οι καταρράκτες των ρόδων" Kimberley Freeman
Γνώρισα τη γραφή της Freeman από το λόφο με τα αγριολούλουδα που μου
άρεσε αρκετά αλλά το φετινό της "Οι καταρράκτες των ρόδων" ήταν πολύ
καλύτερο.Είναι κάποια βιβλία που όταν τα διαβάζεις νιώθεις μία
ευδαιμονία στην καρδιά,τα απολαμβάνεις πραγματικά,σκέφτεσαι τους
πρωταγωνιστές κατά τη διάρκεια της μέρας και ψάχνεις συνεχώς χρόνο για
να ξαναπιάσεις το βιβλίο στα χέρια σου.Σε αυτά τα βιβλία ανήκουν κι οι
καταρράκτες.Με πολύ όμορφη γραφή ζωντανή και παραστατική-πολλές φορές φανταζόμουν
ότι θα μπορούσε να γυριστεί σε ταινία,σωστή σκιαγράφηση των ηρώων που
κατανοούσες τις αντιδράσεις τους ακόμα κι αν διαφωνούσες μαζί
τους,αμεσότητα και κυρίως με την ικανότητα να σου μεταδίδει έντονα
συναισθήματα και να αισθάνεσαι ότι είσαι κι εσύ ένοικος σε εκείνο το
ξενοδοχείο και παρακολουθείς την ιστορία της Βάιολετ κατάφερε η
συγγραφέας να δώσει ένα άρτιο βιβλίο σε όλα τα επίπεδα χωρίς να κάνει
κοιλιά σε κανένα σημείο.Είναι ένα βιβλίο ατμοσφαιρικό γεμάτο
μυστήριο,έρωτα,αγωνία και πολλά μυστικά που σιγά σιγά ανακαλύπτεις πώς
ξετυλίγεται το κουβάρι χωρίς να αφήσει κανένα κενό.Διαδραματίζεται σε
δύο εποχές και με πολύ πετυχημένο τρόπο γίνεται η μετάβαση από τη μία
εποχή στην άλλη στα κατάλληλα
σημεία.Έκλαψα,συγκινήθηκα,μελαγχόλησα,θύμωσα,ένιωσα οργή και απελπισία
αλλά στο τέλος ανακουφίστηκα,λυτρώθηκα και χαμογέλασα.Δε θέλω να
αναφερθώ στην πλοκή αξίζει να την ανακαλύψετε μόνοι σας,το μόνο που θα
πω είναι ότι με κάλυψε απόλυτα ως αναγνώστρια και μακάρι φέτος να
διαβάσω τόσο αξιόλογα βιβλία.
Βαθμολογία 10/10
Βαθμολογία 10/10
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΠΗΣ ΔΙΑΒΟΛΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου